Zes jonge theologen van zes verschillende onderwijsinstellingen strijden dit jaar om de prijs voor de Jonge Theoloog des Vaderlands. Hieronder vertellen ze kort wat zij vinden dat Nederland aan theologie heeft. Klik door om kennis met de jonge theologen te maken in hun video en op de button om hun essays te lezen. En vergeet niet te stemmen!
De uitslag wordt deels bepaald door een vakjury door deze internetstemming en tijdens de Nacht van de Theologie op 16 november. Tijdens het middagprogramma van de Nacht van de Theologie gaan de zes kandidaten met elkaar in debat.
Uiteindelijk gaan er slechts drie kandidaten door naar het avondprogramma, waar ze in een elevator pitch vertellen waarom zij de titel zouden moeten krijgen.
Een van deze drie wordt uiteindelijk de Jonge Theoloog des Vaderlands.
*In 2020 is er i.v.m. de coronacrisis geen verkiezing van een jonge theoloog geweest.
Mark de Jager | Protestantse Theologische Universiteit
Zalig de theologen
Wanneer ik aan het thema ‘Ziel en Zaligheid’ denk, dan denk ik aan woorden van Jezus: de zaligsprekingen. In mijn essay gebruik ik deze zaligsprekingen om te verwoorden hoe ik theoloog wil zijn. Theologie begint voor mij met luisteren. Luisteren naar de ander en naar God. Maar theologie gaat niet alleen over luisteren. Het gaat ook over schuld, verdriet, schoonheid. Over Gods hart en over mijn hart. Over God die sterft en God die leeft. Deze thema’s impliceren dat goede theologie niet kan zonder om te kijken naar wie niet gehoord worden. Als jonge theoloog ben je niet bang om de woorden van Jezus in te brengen in een publiek domein waarin je zelf deel van een minderheid bent. Je moet de boodschap júíst daar brengen waar het vreemd klinkt, want vervreemding biedt ruimte voor nieuwsgierigheid.
Janine Hogendoorn | Theologische Universiteit Kampen
Het goede leven: in de hemel alsook op de aarde
Een essay over shit opruimen, bankjes inzegenen, schepsnoep stelen, de exodus en het goede leven. Het evangelie betekent letterlijk goed nieuws, maar wat is er goed nieuws aan? Als student was ik actief deelnemer aan evangelisatieacties. Ik geloofde dat het evangelie vooral goed nieuws was voor iemands ziel en zaligheid. Als jeugdwerker in Amsterdam heb ik ontdekt dat het goede nieuws veel groter is. Gods verlossingswerk gaat over alle dimensies van het leven, sacraal én banaal. Het evangelie roept op tot een goed leven. Niet pas in het hiernamaals, maar hier en nu.
Quirien Hagens | Universiteit van Tilburg
God, zo je wilt…
Tegenwoordig streeft de mens ernaar alles naar zijn hand te zetten. Zo wordt het leven, en ook het levensgeluk, eerder opgevat als iets maakbaars dan als iets dat fundamenteel te ontvangen is. Echter, niet alles in het leven is maakbaar en door de mens te controleren. Wanneer iets buiten de macht van het maakbare ligt, staat de mens vaak met lege handen. De theologie heeft dan iets essentieels aan de wereld te bieden door tegenover het maakbare een houding van ontvankelijkheid te zetten. Theologie kan de mens weer openen door de ziel aan te spreken, waardoor er weer zicht komt op het ware geluk.
Andrea Hokse | Hogeschool Viaa
De weg naar bevrijding
Gezien, gehoord, geliefd worden. Is dat niet wat we het hardst nodig hebben? Iemand die aandacht heeft voor je gedachten over jezelf, je stille verdriet of lang bedachte dromen. Vanuit mijn liefde voor sport en de verhalen van Jezus leer ik over een nieuwe rol van geloofsgemeenschappen, met als kern: luisteren en versterken. Dat werkt werkelijk bevrijdend.
Daan Savert | Vrije Universiteit
Theologie als koorddansact
Theologie is een koorddansact, tussen bescheidenheid aan de ene kant en brutaliteit aan de andere kant.
Als theoloog sta je in dienst van een groot mysterie dat je nooit kunt claimen of volledig kunt begrijpen. Tegelijkertijd is theologie in het spoor van Jezus van Nazaret een poging om het ‘zout der aarde’ te zijn. Zout geeft zin en smaak, maar prikkelt en brandt ook, zeker in een kapotte en gewonde wereld.
Als je de koorddansact onder de knie krijgt, zie je dat het zout in de juiste dosering en op het juiste moment heling en reiniging kan brengen.
Robert-Jan Nijland-Beltman | Windesheim
Barstende bubbels: ruimte creëren voor andere verhalen
Verhalen worden gebruikt om te vertellen wie iemand is, waar iemand bij hoort en hoe iemand zich onderscheidt van anderen. Door verhalen leven we allemaal in bubbels. In de kerk, op sociale media en in de samenleving zien we constant botsende bubbels. Volgens Robert Jan moet de theologie in eerste instantie reflecteren op haar eigen verhaal en pas daarna op de verhalen van anderen. Zodra mensen hun bubbels laten barsten, zullen er gelijkwaardige, open en machtsvrije relaties ontstaan. Pas dan dragen wij het koninkrijk dat Jezus verkondigde uit.
